Je kan recht hebben op een inkomensvervangende tegemoetkoming, ook wel afgekort tot IVT, wanneer jouw verdienvermogen verminderd is door je handicap. Het vervangt jouw inkomen dat je zou krijgen zonder handicap. De inkomensvervangende tegemoetkoming ligt op dit moment onder de armoedegrens. Dit is onbegrijpelijk. Hoe moeten mensen met een handicap voldoende mogelijkheden krijgen in de wereld van vandaag wanneer de nodige financiële middelen ontbreken of niet voldoende zijn? Het huidige systeem drijft mensen met een handicap in een hoekje. Daarnaast verlies je jouw inkomensvervangende tegemoetkoming wanneer jouw inkomen op een bepaald moment, zonder IVT, hoger ligt dan een bepaald bedrag. De overheid moedigt op deze manier mensen met een handicap niet aan om te gaan werken of dergelijke activiteiten te ondernemen. Is dit dan rechtvaardig? Dit systeem biedt te weinig perspectief, mogelijkheden en kansen. Dit kan anders.
Daarom hebben we zelf een nieuw systeem uitgewerkt. In dit systeem krijgen mensen met een handicap een volwaardig inkomen én de mogelijkheid om zonder restricties opnieuw aan de slag te gaan. We stellen voor om niet meer met een maandelijks bedrag maar met een dagbedrag te werken. Op die manier ontvangen mensen op de dagen dat ze niet kunnen gaan werken een inkomensvervangende tegemoetkoming. Indien men wel aan de slag gaat, ontvangt men voor die dag loon.
Daarbovenop moet de inkomensvervangende tegemoetkoming of IVT altijd boven de armoedegrens liggen. Tot slot mogen mensen hun erkenning voor een IVT nooit verliezen, zelfs niet wanneer mensen met een handicap terug 100% zouden kunnen gaan werken. Onverwachte gebeurtenissen kunnen ervoor zorgen dat IVT opnieuw broodnodig is.
Naast de inkomensvervangende tegemoetkoming is ook de integratietegemoetkoming, of IT, aan verandering toe. De IT dient als compensatie voor alle extra kosten die mensen met een handicap maken om op een volwaardige manier te kunnen deelnemen aan de maatschappij. Het huidige systeem met een puntenbenadering is te fel gebaseerd op medische moeilijkheden. Maar, wat met alle andere zaken die het moeilijk of onmogelijk maken om volwaardig te kunnen deelnemen aan de maatschappij? De algemene participatiekloof wordt niet in achting genomen. Wij ijveren voor een multidisciplinaire benadering waarin alle facetten in detail worden besproken.
Het is bewonderenswaardig dat er bij de berekening en toekenning van een integratietegemoetkoming onvoldoende tot geen onderzoek is gedaan naar de precieze kosten die een persoon met een handicap maakt om een volwaardig leven te kunnen leiden. We eisen dan ook dat er wetenschappelijk onderzoek gedaan wordt om een juiste inschatting van de kosten te kunnen maken om bijgevolg een tegemoetkoming op maat te kunnen voorzien. Dit mag niet, zoals in het huidige systeem, louter een budgettaire kwestie zijn.
Meer info over onze voorstellen en eisen kan je terugvinden in ons memorandum.
